Data dodania:  2014-02-25

Wygląd:

W zależności od odmiany – duże kule. Na przekroju żółty miąższ z widocznymi dużymi pestkami.

Kształt:

Kuliste lub owalne.

Wielkość:

W zależności od odmiany.

Konsystencja:

Skórka twarda, chropowata, miąższ miękki, soczysty i wilgotny.

Smak i zapach:

Swoisty charakterystyczny dla warzyw dyniowatych.

Barwa (zewnętrzna i na przekroju) :

Żółta do pomarańczowej.

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu:

          Dynie od zawsze były uprawiane w przydomowych ogrodach na Cieszyńskiej Ziemi i przygotowywane na różne sposoby w kuchni domowej. Autorka książki z 1985 roku „Warzywa dyniowate” Hanna Strzelecka opisując dynię pisze: „Działkowicze i właściciele ogródków uprawiają amatorsko przeróżne, oryginalne odmiany dyń. (…) dynię olbrzymią, melonową żółtą, siatkową, a czasem taką dużą, jak główka kapusty o intensywnym kolorze, tzw. pomarańczową (…) W kuchni używamy dyni głównie do gotowania zup, na jarzynę, jako dodatek do mięs, na marynaty i konfi­tury. Surowcem kulinarnym jest miąższ, pozostały po obraniu ze skóry i odrzuceniu gniazda nasiennego; dojrzałe nasiona, tzw. pestki zawsze warto wybrać i ususzyć”.

       Dynie uprawiano także dla zdrowych, smacznych i lubianych pestek. Nasiona składają się w 30-40% z oleju, który zawiera bardzo dużo fitosteroli i nienasyconych kwasów tłuszczowych, które hamują odkładanie się w tkankach cholesterolu, a co za tym idzie zapobiegają miażdżycy. Ponadto znajdują się w nich lekkostrawne białka, witamina E i mikroelementy takie jak: selen, magnez, cynk, miedź i mangan. Stosuje się je od dawien dawna w leczeniu stanów zapalnych nerek i pęcherza moczowego. Ponadto dynie, okazałe kolorowe kule, były niewątpliwą ozdobą przydomowych ogródków. Dynie jadało się głównie w postaci zupy oraz używało się je do marynat.

         Elżbieta Łabońska w książce „Śląska kucharka doskonała” pisze: „Zupy występowały zazwyczaj jako potrawy zasadnicze i wyróżnić wśród nich było można: zupę ścierkę, wodzionkę (…) zupę z dyni, zupę z marchwi (…)”. Emilia Kołder zaś w „Kuchni Śląskiej” z 1972 roku podaje wiele przykładów zastosowania dyni w kuchni. Wśród wymienionych potraw jest np.: dynia duszona, dynia z kminkiem, dynia po węgiersku, dynia w winie, a także przepis na popularną na Śląsku dynię marynowaną gotowaną. Także w Etnografii Polski „Przemiany kultury ludowej t. 1 Pożywienie” autorstwa Anny Kowalskiej-Lewickiej i Zofii Szromby-Rysowej z 1978 roku można odnaleźć wiele przepisów kulinarnych z zastosowaniem dyni.

Sprawdzone przepisy z dynią:

Pokrojoną w równą kostkę dynię wrzucić do lekko osolonego wrzątku na 5 minut, wyjąć na sito, przelać zimną wodą, odsączyć. Zagotować wodę z octem, solą, cukrem, goździkami i cynamonem.
Por lekko zeszklić na maśle, dodajemy wino i pieczoną dynię dusimy; dodajemy bulion, zagotowujemy i doprawiamy zupę śmietaną. Danie podajemy w bulionówce udekorowane tartym serem, prażonymi pestkami i prażoną pietruszką.
Mięso z kaczki siekamy drobno. Na łyżce masła krótko przesmażamy drobno posiekany por. Dodajemy mięso, doprawiamy do smaku przyprawami. Z ciasta kruchego i przygotowanego farszu przygotowujemy paszteciki, smarujemy je rozkłóconym jajkiem i posypujemy pestkami dyni. Paszteciki pieczemy w piekarniku w temp. 180oC na złoty kolor. Miąższ dyni pokrojony w kostkę oraz kwaśne jabłko obrane i pokrojone w cząstki zalewamy bulionem.
Sporządzamy wywar mięsno-warzywny. Krem z dyni: dynie przesmażamy na maśle, dodajemy sól, pieprz, gałkę muszkatołową i łączymy z połową wywaru. Miksujemy, dodajemy zasmażkę i całość mieszamy. Krem z pokrzyw: do drugiej części wywaru dodajemy świeże młode pokrzywy, parzymy ok. 2 minut, miksujemy, dodajemy zasmażkę i przyprawy (sól, pieprz, cytrynę, cukier). Całość wykańczamy świeżą wiejską śmietanką.
Comber z królika oczyszczamy z błon, faszerujemy słoniną i boczkiem, obsmażamy, a następnie dusimy do miękkości. Podajemy z konfiturą z borówki i cebuli, ajerkuchach z jabłkiem i dynią.

 

 

Twoja ocena:
Ocena: 0.0 (Oddano 0 głosy)
Wyświetlenia:  139